تعادل روحی و روانی به عوامل زیادی ربط پیدا می‌کند اما دو تا از کلیدی‌ترین عوامل تعادل روحی فرزندان در خانواده عبارتند از اینکه: «رابطه پدر با مادر از سر محبت و رحمت باشد» و «رابطه مادر با پدر سرشار از تواضع و احترام باشد». البته هر دو خوب است به یکدیگر احترام و محبت داشته باشند ولی بر اساس اقتضائات خاص روحی زن و مرد احترام برای مرد و محبت برای زن اولویت پیدا می‌کند. وقتی بچه ها اینگونه روابطی را میبینند گویی هر چیزی سر جای خودش قرار گرفته و تعادل در خانه برقرار خواهد شد.
بچه‌ها وقتی در خانه تعادل روحی پیدا می‌کنند که ببینند «پدر “ستون” خانه است و مادر “زیبایی” خانه» به تعبیر دیگر، پدر رئیس حقوقی خانه است و مادر رئیس عاطفی خانه است. خانم باید مراقب باشد که غرور شوهرش را نشکند و به فرزندانش هم یاد بدهد که غرور پدرشان را نشکنند و به او احترام بگذارند. مرد هم باید مراقب باشد که دل همسرش را نشکند و به فرزندانش یاد بدهد که دل مادرشان را نشکنند. در این خانواده هر چه مادر دوست داشته باشد و هر چه پدر فرمان بدهد، بچه‌ها طبق آن عمل خواهند کرد و به این ترتیب تعادل در خانه برقرار خواهد شد. چون این دو رفتار مطابق فطرت و طبیعت پاک انسان است و دختر و پسر در چنین خانواده‌ای پاسخ‌های طبیعی اقتضائات روحی خود را میبینند و محیط خانه برای آنها آرامش‌بخش می‌شود.
در خانه‌ای که مادر محبوب است و پدر مطاع است، بچه تعادل دارد. دختر چنین خانواده‌ای طبیعتاً شوهردار و مادر خوبی خواهد شد و یکی از نتایجش هم این خواهد بود که رعایت حجاب برایش راحت خواهد بود. و پسر این خانه هم طبیعتاً زن‌داری و محبت به همسر را خوب یاد خواهد گرفت و می‌داند نباید با زن برخورد از سر سوءاستفاده و بی‌رحمانه داشته باشد.
هر چیزی باید سر جای خودش باشد؛ پدر در خانه فرمانده است و مادر ملکه است و نمی‌شود جای این دو را عوض کرد؛ گرچه هم پدر به عنوان فرمانده محبوب خواهد شد و هم مادر به عنوان ملکه مطاع خواهد شد. به این صورت است که بچه‌ها تعادل خواهند داشت.
حرمت پدر باید در خانواده حفظ شود. خانمی که در خانه به شوهر خودش بی‌احترامی می‌کند(مخصوصاً در حضور بچه‌ها) در واقع دارد ستون خانه را از بین می‌برد و باعث می‌شود بچه‌ها خوب تربیت نشوند. چون حرمت پدر در این خانه شکسته شده است، دیگر محبت این پدر نسبت به فرزندانش (به خصوص دخترانش) بی‌اثر خواهد شد و آنها را لبریز و سرشار از محبت نخواهد کرد. لذا این بچه‌ها معمولاً احساس کمبود محبت پیدا می‌کنند و همین می‌تواند عامل بسیاری از ناهنجاری‌ها (از جمله بدحجابی) شود.
پدری که در خانه حرمتش رعایت شود با اشارۀ خودش می‌تواند رفتار دختر خود را تنظیم کند. چنین پدری وقتی به دخترش محبت کند، دخترش سرشار از محبت خواهد شد و این پدر وقتی از دخترش بخواهد حجاب خوبی داشته باشد، این دختر به خاطر محبتی که نسبت به پدر مقتدر و مهربان خودش دارد و احترامی که برای او قایل است، خود به خود بهترین حجاب را انتخاب خواهد کرد. همچنین مادر می‌تواند با یک اشاره پسرش را مطیع خود و پدر قرار دهد؛ وقتی می‌گوید: پسرم دوست ندارم اینگونه باشی یا آنگونه رفتار کنی. به این ترتیب کار تربیت آسان خواهد شد.